Jakhalzen zijn zeer algemeen in de regio van het vakantiehuis Probuda in Bulgarije. Het is een gebied met veel struikgewas afgewisseld met open gebieden en dit is het ideale biotoop voor jakhalzen. 

Ze zijn dikwijls in de omgeving van water te vinden, ze eten immers zeer graag vis. Soms wordt de jakhals ook rietwolf genoemd. 

In een verlaten vallei beschik ik over een hut voor zoogdieren en de jakhals is hier dikwijls te zien en te fotograferen. Met wat vleesafval probeer ik de dieren te lokken. Het vlees was al een tijdje uit de diepvries en dit was al goed te merken aan de geur. Natuurlijk ideaal voor de jakhalzen, op die manier wordt het vleesafval vlugger opgemerkt. Aan de achterzijde van de hut heb ik een provisoire hut gemaakt met doek en camouflage zeil, dit om de dieren te fotograferen in een andere omgeving. De eerste 30 meter bestaat het terrein uit hoog gras met daarna verspreid struikgewas. Het vleesafval had ik op een 20 - tal meter gelegd. Ik wist dat het hoge gras wel eens een frustrerende factor kon zijn maar terzelfdertijd kan het ook een meerwaarde zijn voor de foto. Ik nam plaats in de namiddag in de hut op een van de laatste septemberavonden. Na enkele uren zag ik het hoge gras bewegen, mijn hart begon wat steviger te bonken. Opeens zag ik tussen het gras de kop van de jakhals. Met veel moeite kon ik het dier volgen. Ik hoopte natuurlijk dat hij eens zou halt houden in het deel waar er minder gras staat. Wat ik hoopte gebeurde ook, op een gegeven moment stond hij stil en keek recht mijn richting uit, ik had de indruk dat de jakhals helemaal doorheen mij keek. Nadat hij een stuk vlees had weggenomen verdween hij tussen gras en struikgewas.