Eindelijk, mijn eerste tekstje.

Een week of twee geleden had ik het geluk om in een oude varkensstal te zitten tussen de bruine ratten.

Amai, nog nooit had ik zoveel bruine ratten tesamen gezien. Ik zat wel verborgen in een schuilhut maar na enkele uren waren ze mijn aanwezigheid reeds gewoon en liepen ze gewoon mijn schuilhut binnen en keken we af en toe elkaar diep in de ogen.

Ondanks die ideale omstandigheden om beelden te maken van de ratten was ik toch verschillende avonden in de weer om enkele goede beelden te nemen.

Het beeld van een jong lief ratje die kwam drinken, is mijn favoriet.

Op mijn zestiende kocht ik een eerste spiegelreflex met een standaardlens (een Praktica) en dacht nu zal het me wel lukken. De resultaten waren beter maar terug niet te vergelijken met wat je in de boekjes kon zien. De volgende stap was een zware tele van 200 mm! Tijdens de JNM kampen op Schiermonnikoog kon ik nu vogels fotograferen die te herkennen waren maar de resultaten waren nog steeds niet te vergelijken met wat ik in de boekjes zag.

Wat later kwam ik in kontakt met de BVNF ( Bond Verantwoorde Natuurfotografie) en dit was een openbaring voor mij. Voor het eerst in mijn leven ontmoette ik mensen die ook met natuurfotografie bezig waren. De maandelijkse bijeenkomsten te Gent waren telkens een feest voor mij. Ik keek telkens met grote ogen naar de vele prachtige beelden.

Ik kocht mijn eerste Nikon en een Novoflex 400 mm en af en toe slaagde ik erin om een degelijk beeld te maken. Landschappen en vogels genieten mijn voorkeur maar ik heb ook een zwak voor zoogdieren en kan me ook amuseren met insecten en allerlei planten.

Nu ben ik zo een 20 jaar actief als natuurfotograaf en heb reeds een uitgebreide diatheek. Mijn thuisbasis is het Meetjesland en Zeeuws-Vlaanderen en als Vlaamse natuurfotograaf mag ik me gelukkig prijzen om in deze omgeving te wonen.

Mijn hoogtepunten in mijn "natuurfotografische carrière" zijn, een eerste prijs in Frankrijk op het festival van Montier En Der, de fotografie van het boek "Langs de boorden van de Schelde" en de natuurfilmpjes voor "Man Bijt Hond".

Een volgende stap is Vilda. Als natuurfotograaf probeer je mensen te verwonderen via het beeld. Hierdoor hoop je dat die natuur wat meer respect kan krijgen want elk levend wezen is een kunstwerk op zich. In die zin ben ik blij dat ik nu deel uitmaak van Vilda en dat ook mijn beelden nu door iedereen kunnen aangewend worden en op die manier hoop ik iets meer te kunnen betekenen voor onze dierbare natuur.

Ludo