• image
  • image
  • image

nieuwsgierige hermelijn

Deze winter had ik een hermelijn in de tuin, gedurende 5 dagen kon ik hem dagelijks waarnemen. Het diertje was volledig wit, uitgezonderd het uiteinde van de  staart. In een  winter zonder sneeuw en ijs viel hij van mijlen en ver op.

Nadien zag ik geen spoor meer van hem.

Op een andere plaats heb ik een hermelijn gevonden die zich af en toe wel laat zien. Ze hebben nu jongen en de volwassen dieren zijn nu druk in de weer.

 

lg hermelijn20_DSC7446

 

 

wie het kleine niet eert is het grote niet weert

Her en der in poelen en plasjes kan je nu kikkerdril vinden. Als je de eitjes van dichtbij bekijkt kan je zien dat de meeste eitjes reeds ontwikkeld zijn naar kleine kikkervisjes. De ontwikkeling van kieuwen aan de kop zijn reeds duidelijk te zien. Door de zonnewarmte komen de eitjes tot ontwikkeling en de eerste dagen voeden de kikkervisjes zich met de gelei-achtige brei die zich rond de eitjes bevind.

Dit is genomen met een 100 mm makro en met een omgekeerde 50 mm op de makro gemonteerd.

Op die manier dring je als het ware in het leven van nieuw leven. Het is een wonder.

lg kikkervisje_DSC6244

 

lente

De lente is terug in het land.

Bepaalde vogels hebben naast vissen nu ook vlinders in hun buik. Het baltsritueel van futen is een echt spektakel.

Deze week had ik het geluk een bevoorrechte getuige te zijn van dit ritueel. Een van de vogels biedt zijn partner een visje of nestmateriaal aan. Dit gaat dikwijls gepaard met een dans op het water waarbij de twee vogels synchroon zij aan zij rechtop over het water lopen.

Het beeld beschrijft eigenlijk een deel van het voorspel.

Vanuit een hut aan de waterkant heb ik dit beeld genomen in het Meetjesland.

lg baltsendefuten_DSC6319

Ratjes

Eindelijk, mijn eerste tekstje.

Een week of twee geleden had ik het geluk om in een oude varkensstal te zitten tussen de bruine ratten.

Amai, nog nooit had ik zoveel bruine ratten tesamen gezien. Ik zat wel verborgen in een schuilhut maar na enkele uren waren ze mijn aanwezigheid reeds gewoon en liepen ze gewoon mijn schuilhut binnen en keken we af en toe elkaar diep in de ogen.

Ondanks die ideale omstandigheden om beelden te maken van de ratten was ik toch verschillende avonden in de weer om enkele goede beelden te nemen.

Het beeld van een jong lief ratje die kwam drinken, is mijn favoriet.lg bruineratdrinkend_DSC5572

Ludo eindelijk online

 

Op mijn zestiende kocht ik een eerste spiegelreflex met een standaardlens (een Praktica) en dacht nu zal het me wel lukken. De resultaten waren beter maar terug niet te vergelijken met wat je in de boekjes kon zien. De volgende stap was een zware tele van 200 mm! Tijdens de JNM kampen op Schiermonnikoog kon ik nu vogels fotograferen die te herkennen waren maar de resultaten waren nog steeds niet te vergelijken met wat ik in de boekjes zag.

Wat later kwam ik in kontakt met de BVNF ( Bond Verantwoorde Natuurfotografie) en dit was een openbaring voor mij. Voor het eerst in mijn leven ontmoette ik mensen die ook met natuurfotografie bezig waren. De maandelijkse bijeenkomsten te Gent waren telkens een feest voor mij. Ik keek telkens met grote ogen naar de vele prachtige beelden.

Ik kocht mijn eerste Nikon en een Novoflex 400 mm en af en toe slaagde ik erin om een degelijk beeld te maken. Landschappen en vogels genieten mijn voorkeur maar ik heb ook een zwak voor zoogdieren en kan me ook amuseren met insecten en allerlei planten.

Nu ben ik zo een 20 jaar actief als natuurfotograaf en heb reeds een uitgebreide diatheek. Mijn thuisbasis is het Meetjesland en Zeeuws-Vlaanderen en als Vlaamse natuurfotograaf mag ik me gelukkig prijzen om in deze omgeving te wonen.

Mijn hoogtepunten in mijn "natuurfotografische carrière" zijn, een eerste prijs in Frankrijk op het festival van Montier En Der, de fotografie van het boek "Langs de boorden van de Schelde" en de natuurfilmpjes voor "Man Bijt Hond".

scheldeboek ludogoossensEen volgende stap is Vilda. Als natuurfotograaf probeer je mensen te verwonderen via het beeld. Hierdoor hoop je dat die natuur wat meer respect kan krijgen want elk levend wezen is een kunstwerk op zich. In die zin ben ik blij dat ik nu deel uitmaak van Vilda en dat ook mijn beelden nu door iedereen kunnen aangewend worden en op die manier hoop ik iets meer te kunnen betekenen voor onze dierbare natuur.

Ludo