De Steenuilen zijn nu zeer actief. De jonge uiltjes zullen dra hun nestplaats verlaten. De nestplaats is een nestkast dat ik jaren terug heb geplaatst in een knotwilg van de buren.

Steenuilen jagen niet allleen op muizen maar ook regenwormen vinden ze zeer lekker.

Het zijn prachtige vogels, en ze hebben als het ware allerlei gezichtsuitdrukkingen. Ze kunnen soms zeer triest voor zich uit staren om medelijden van te krijgen. Het zijn echte acteurs.

Ze gebruiken meestal dezelfde uitkijkpunten van waar uit ze de omgeving aanschouwen tot ze iets in het vizier krijgen, dit zijn muizen, vlinders, regenwormen, kevers enz...

De panorama foto's bestaan uit twee foto's, via een functie in photoshop aan elkaar gezet. Deze situatie was perfect om een panorama foto te maken, naar mijn gevoel komt er nu veel meer evenwicht in de foto en vooral, het vertelt ook veel meer over het leefgebied van de Steenuil, ze zijn immers zeer afhankelijk van knotwilgen als broedplaats.

Het valt me op dat ze hier een zeer klein gebied gebruiken om te jagen. Waarschijnlijk omdat er een grote verscheidenheid is aan biotopen op een zeer klein oppervlak. Een schrale hooiweide, een akker met tarwe en koolzaad en een een weide begraasd door schapen. Door deze verscheidenheid neemt de diversiteit aan organisme toe. Een grote verscheidenheid aan planten geeft kansen aan vele verschillende insecten, muizen en vele andere dieren. Dieren die hoger op de voedselpyramide staan, als de steenuil, zullen hiervan profiteren. Mocht mijn tuin bijvoorbeeld een glad geschoren gazon zijn, zou de diversiteit aan dieren in mijn tuin zeer beperkt zijn.

Een zicht op het Poolse Tatra-gebergte. Deze kleine bergketen is gesitueerd in het zuiden van Polen op de grens met Slovakije.

Het grootste deel van het Tatra-gebergte ligt op Slovaaks grondgebied. De hoogste top in Polen is de Rysy met 2499 m.

In de meeste valleien leven Bruine Beren, een ontmoeting met een beer is eerder een uitzondering, maar sporen kan je regelmatig zien, als pootafdrukken en  uitwerpselen. Jaren terug heb ik het geluk gehad om toch eens een Bruine Beer te zien. We bleven in een berghut slapen, en plots tijdens de schemering was er een jonge Beer die de vuilnisemmers kwam inspecteren.

Zakopane is een klein stadje aan de voet van de bergen. Van hieruit starten de meeste bergwandelingen en is op die manier de perfecte uitvalsbasis. Het is een gekend ski-oord voor de Polen maar Zakopane is ook een kunstenaarsdorp.

De meeste huizen zijn in hout gebouwd, ik had het geluk om in een prachtig houten huis te verblijven, met op de benedenverdieping een galerij. Dit huis was authentiek en had duidelijk een ziel, een pensjonat muzealny in het Pools.

Door de overvloedige regenval van de laatste dagen, hadden de bergrivieren het hard te verduren, de kolkende watermassa kwam nu met grote kracht naar beneden.

De voorbije dagen was de ochtend telkens zeer sfeervol. Zonovergoten dagen met koude nachten geven steeds prachtige momenten tijdens het opkomen van de zon.

Het Leopoldkanaal en de Blokkreek te Sint-Margriete.

Het Krekenlandschap vanuit  de lucht gezien is een spectakel, zeker in de lente. Het is een lappendeken van allerlei kleuren en vormen die steeds in elkaar passen.

Op dit moment heb je een duidelijk zicht hoe belangrijk de kreken, dijken en rietvelden zijn als verbindingswegen doorheen het polderlandschap. Het zijn die lintvormige elementen die de ecologische infrastructuur vormen van het Krekengebied. 

Spijtig genoeg blijven die belangrijke natuurelementen steeds onder druk staan. Deze lente  werd dit nog eens in de verf gezet door het wegbranden van enkele rietvelden. Dit was een voorbeeld hoe onrespectvol of hoe weinig begrip men heeft voor onze natuur. 

Ook het succes van het Toerisme in de polder is te wijten aan het typische landschap van kreken en dijken. Het is ieders verantwoordelijkheid om met zorg om te gaan met de natuurrestjes in het krekenlandschap! 

De tweede foto is een luchtfoto van de Hollandersgatkreek en de Blokkreek te Sint-Margriete

Deze winter kwam er zeer regelmatig een Torenvalkwijfje in mijn tuin ( zie vorig blognieuws). Een drietal weken geleden heb ik een nestkast voor Torenvalken achteraan in mijn tuin opgehangen. Tot mijn grote verbazing was er na een week reeds een koppel Torenvalken aanwezig in de omgeving van de nestkast.

Het is een echt liefdesspektakel dat zich nu afspeelt in mijn tuin. Steeds is er een Torenvalk aanwezig in de nestkast, meestal het wijfje. Wanneer het mannetje haar komt bezoeken heeft hij dikwijls een cadeau mee voor haar onder de vorm van een muis. Het wijfje verlaat dan even de nestkast en verorbert ergens in mijn weide de prooi. Hierna blijft het wijfje nog wat zitten ( liefst op een verhoog) tot het mannetje komt paren. Deze paring heb ik afgelopen woensdag kunnen fotograferen.

Met grote overtuiging verdedigen ze nu hun territorium. Wanneer er deze winter een Buizerd in de buurt kwam vloog het Torenvalkwijfje direct weg. Als er nu een Buizerd komt aangevlogen zullen de Torenvalken met veel kabaal de Buizerd achterna vliegen tot hij verdwijnt.