In september heb ik even de noordelijke Bulgaarse kust bezocht. Met een 4x4 is het mogelijk om via onverharde wegen de kustlijn te volgen. De kust is verrassend mooi en ruig , men treft er prachtige verlaten stranden, rotsen en mooie kliffen. De Bulgaarse kustlijn is 378 km lang. Ook zijn er enkele belangrijke natuurgebieden zoals  het meer van Durankulak en Shabla. Ik zag er visarenden, vele jonge bruine kiekendieven, groepen baardmannetjes en vele aalscholvers. 

De eerste 3 foto's zijn genomen met een 24-70 mm en 14-30 mm, foto 4 en 5 zijn genomen met de drone en foto 6 en 7 zijn foto's behind the scenes. Met op foto 6 waarbij ik de neus van de landcruiser gebruik als luchthaven voor de drone ;-). 

Jakhalzen zijn zeer algemeen in de regio van het vakantiehuis Probuda in Bulgarije. Het is een gebied met veel struikgewas afgewisseld met open gebieden en dit is het ideale biotoop voor jakhalzen. 

Ze zijn dikwijls in de omgeving van water te vinden, ze eten immers zeer graag vis. Soms wordt de jakhals ook rietwolf genoemd. 

In een verlaten vallei beschik ik over een hut voor zoogdieren en de jakhals is hier dikwijls te zien en te fotograferen. Met wat vleesafval probeer ik de dieren te lokken. Het vlees was al een tijdje uit de diepvries en dit was al goed te merken aan de geur. Natuurlijk ideaal voor de jakhalzen, op die manier wordt het vleesafval vlugger opgemerkt. Aan de achterzijde van de hut heb ik een provisoire hut gemaakt met doek en camouflage zeil, dit om de dieren te fotograferen in een andere omgeving. De eerste 30 meter bestaat het terrein uit hoog gras met daarna verspreid struikgewas. Het vleesafval had ik op een 20 - tal meter gelegd. Ik wist dat het hoge gras wel eens een frustrerende factor kon zijn maar terzelfdertijd kan het ook een meerwaarde zijn voor de foto. Ik nam plaats in de namiddag in de hut op een van de laatste septemberavonden. Na enkele uren zag ik het hoge gras bewegen, mijn hart begon wat steviger te bonken. Opeens zag ik tussen het gras de kop van de jakhals. Met veel moeite kon ik het dier volgen. Ik hoopte natuurlijk dat hij eens zou halt houden in het deel waar er minder gras staat. Wat ik hoopte gebeurde ook, op een gegeven moment stond hij stil en keek recht mijn richting uit, ik had de indruk dat de jakhals helemaal doorheen mij keek. Nadat hij een stuk vlees had weggenomen verdween hij tussen gras en struikgewas. 

Rewilding is een progressieve vorm van natuurbehoud - en beheer met als bedoeling de natuurlijke dynamieken te herstellen. Ecologische rewilding is samen te vatten in de 3 c's, cores, corridors en carnivores. Cores of de kerngebieden zijn groot en weinig bevolkt. De kerngebieden zijn verbonden of kunnen verbonden worden door groene corridors. Er wordt veel aandacht besteed aan de predatoren of carnivoren die aan de top staan van de voedselpiramide en een gunstig effect hebben op de diversiteit aan soorten.

In het Rodopengebergte is er een belangrijke herintroductie gebeurd van herbivoren als , damherten, edelherten, wilde paarden en wisenten. Veel van die soorten waren verdwenen door de mens. Door begrazing ontstaat er terug een mozaïek landschap. Dit landschap is gekenmerkt door een afwisseling van bos en open gebieden waarbij vele overgangen ontstaan zoals droog/nat, hoog/laag, licht/donker en koel/warm. Het ultieme doel is een toename van de biodiversiteit waarvan mens en natuur op langere termijn zullen van profiteren.
Verschillende keren heb ik het gebied bezocht. De eerste keer was ik er in 2004. Ik heb toen Hristo ontmoet die werkte voor het gierenproject in Madjaravo. Ik was  enkele keren in de oude gierenhut in Studen Kladenets. Bij het laatste boerderijtje mocht ik mijn minibus parkeren. Het oude koppel , Shevged en baba Achce zaten meestal gezellig buiten op de trap. Ik vertrok toen voor enkele dagen naar de gierenhut, Shevged en baba Ahche gaven ons met enige fierheid druiven en water mee. Onlangs na 18 jaar passeerde ik de boerderij opnieuw. De gebouwen staan er nu verkommerd bij. Shevged en baba Ahche zijn er niet meer. Het was even slikken om de hun boerderij zo verkommerd te zien. Trouwens in het Rodopen gebergte zijn niet alleen vele huizen verlaten maar ook volledige dorpen.
Onlangs vroeg ik Hristo, die nu voor het rewilding project werkt, of hij reeds veranderingen kan waarnemen sedert het rewilding project gestart is. Hij vertelde me dat er nu terug scharrelaars broeden en de populatie hoppen is merkbaar toegenomen. Ook de gieren doen het goed en leven reeds voor 30 % van natuurlijke bronnen.
Met dank aan Hristo Hristov en Dessislava Kostadinova voor info en begeleiding in het veld.

Rewilding is a progressive way of nature conservation - and management with the aim restoring natural dynamics. Ecological rewilding can be summarized in the 3 cs, cores, corridors and carnivores. Cores are the main areas which are large and sparsely populated. The core areas are connected or can be connected by green corridors. Much attention is paid to the predators or carnivores that are at the top of the food pyramid and have a beneficial effect on the diversity of species.
In the Rhodope Mountains there has been an important reintroduction of herbivores such as fallow deer, red deer, wild horses and european bison. Many of those species were lost due to humans activity. The grazing creates a mosaic landscape. This landscape is characterized by an alternation of forest and open areas where many transitions arise such as dry/wet, high/low, light/dark and cool/warm. The ultimate goal is an increase of biodiversity from which people and nature will benefit in the longer term.
I have visited the area several times. The first time in 2004. I met Hristo who was working for the vulture project in Madjaravo. I was a few times in the old vulture hide in Studen Kladenets. At the last farm I could park my minibus. Shevged and baba achce usually were outside on the stairs. With some pride they give us water and grapes when we left for some days to the hide. Recently after 18 years I passed back the farm. Shevged and baba Achce they are not there anymore. The buildings are now dilapidated. It was a bit of a shock to see their farm like this. By the way, in the Rhodope Mountains not only many houses have been abandoned, but also entire villages.
Recently I asked Hristo, who works now for the rewilding project, if he has noticed any changes since the rewilding project started. He told me that european roller breeds again in the region and the breeding population of hoopoe has noticeably increased. Vultures are also doing well and already live for 30% of natural resources.
Thanks to Hristo Hristov and Dessislava Kostadinova for the info and guidance in the field.

De Arda rivier

Het stuwmeer van Studen Klandenets

Het stuwmeer

Op dit moment zijn er 2 groepen wisenten in het gebied, een groep van 17 en een groep van 5

Damherten

Grazende konik paarden

Vale gieren met een jakhals

In 2004 Shevged en baba Achce 

Het huis nu in 2022 van Shevged en baba Achce

Een sfeerbeeld van het Rhodope gebergte. 

De fotohut nabij het vakantiehuis Probuda in Bulgarije levert steeds verrassingen op en dat was niet anders deze lente. Een nieuwe soort  was zwartkopgors. Een bijzonder fenomeen vind ik dat vanaf eind juni en in juli de jonge wielewalen naar het water komen, de volwassen vogels zijn dan ook in de buurt maar komen niet naar het water. Onlangs was een gast getuige van dat jonge wielewalen landden op de waterplanten in de poel op 2 meter van de hut. Zelf was ik s'anderendaags in de hut in de hoop de jonge wielewalen te fotograferen op het water. Dit gedrag hebben ze toen niet vertoond maar kwamen wel eens langs in de takken boven de poel.

De vorige 2 jaren kwamen steeds jonge jakhalzen drinken, nu komt er elke ochtend een jonge vos drinken, dit is ook een nieuwe soort voor de poel. Betreft zoogdieren verwacht ik nog steenmarter en das. 

Het leuke van deze hut is dat je er nooit alleen bent. ringslangen en kikkers zijn steeds aanwezig maar ook vele vogels. Omstreeks 20 juli zag ik volgende soorten tussen 18u en 20u. grauwe klauwier, braamsluiper, zomertortel, wielewaal, grauwe gors, balkankwikstaart, sperwer, rouwmees,  zanglijster, merel, pimpelmees, koolmees en staartmees. 

De sperwer kwam deze lente regelmatig naar het water. Gasten hebben in juni gezien hoe de sperwer aangevallen werd door de wielewaal. Hierdoor werd duidelijk dat de wielewaal een nest had in de onmiddellijke omgeving. 

Een jonge wielewaal komt even polshoogte nemen. 

Rouwmees is een prachtige mees die ook af en toe naar het water komt.

Een jonge vos kwam regelmatig drinken in de vroege ochtend.

Een mannetje van de balkankwikstaart badend.

Bij de poel zijn er LED lampen waardoor je ook in de schemering kan observeren en fotograferen.

De fotohut. De eerste 4 meter van de poel is 70 cm diep met waterplanten als veenwortel en watergentiaan. De ringslangen en kikkers vertoeven dikwijls in het eerste deel van de poel op enkele tientallen centimeters van het spiegelglas.

De fotohut met poel ligt op wandelafstand van het vakantiehuis. Maar ook juist ver genoeg om geen verstoring te hebben wanneer gasten in de tuin of zwembad zich amuseren van het vakantiehuis. 

Bulgarije is niet alleen een el dorado voor vogels maar ook voor insecten en in het bijzonder voor vlinders. Deze foto's zijn genomen gedurende de maand juni in de omgeving van het vakantiehuis. 

In de omgeving van het vakantiehuis Probuda dat gelegen is op een kalkhelling zijn er prachtige graslanden te vinden met vele verschillende bloemen, als straalscherm, bokkenorchis, salie, wilde marjolein, agrimonie en vele andere bloemen die ik nog niet gedetermineerd heb. Wat direct opvalt is het gezoem van de bijen, dit is soms bijna oorverdovend. 

De graslandvlinders zijn zeer goed vertegenwoordigd, het prachtige dambordje is alom aanwezig. De waardplanten zijn smalbladige grassen. Het wijfje deponeert de eitjes tussen het gras en soms laat ze ook in vlucht haar eitjes vallen. De phegeavlinder is een dagactieve nachtvlinder. In juni was de vlinder dagelijks te zien is en is zeer algemeen. Na een onweersbui zijn soms vele vlinders te vinden op de randen van de plassen op de veldweggetjes. De vlinders nemen mineralen op, dit is typisch voor  blauwtjes, koningspages en ook parelmoervlinders. Tussen de vinderfoto's is er eente die geen vlinder is maar een vlinderhaft. Dit insect behoort niet tot de familie van de vlinders maar behoort tot de libelgaasvliegen. Ze kunnen zeer snel vliegen en jagen op insecten in vlucht.  Ze zijn vooral te vinden op stenige zuidgerichte hellingen.

De volgende fotoreis gaat door van 13 tot 20 september.

www.vakantiehuisbulgarije.be 

Het dambordje

Het dambordje gefotografeerd met een Laowa 16 mm macro. 

De phegeavlinder

Parelmoervlinders met een blauwtje in vlucht. 

Vlinderhaft is geen vlinder